CALLIPOLIS

I.

CALLIPOLIS

Turcis Oeliboli teste Leunclaviô, urbs Thraciae alias ampla, nunc sensim deficiens, sed cum armamentario instructissimo, sub Turcis. E' regione Asiae minoris iuxta Hellespontum, qui ab ea Stretto di Gallipoli dicitur. Sil. l. 14. v. 250.

------ Romana petivit

Foedera Callipolis. ------ ------

Ita Silianum hoc perperam Callipoli Thraciae tribuit Ferrarius. Atqui Callipolis ista, de qua Poeta agit, Siciliae urbs fuit. Steph, Καλλίπολις πόλις Σικελίας. Vide omnino Cluver. Sicil. Ant. p. 388. Expugnata est ab Amurathe, contemnente damnum Iohanne Cantacuzenô, qui amphoram vini et stabulum porcorum amissum esse, imprudens aiebat. Circa A. C. 1357. Leunel. in Hist. P. Iovius, etc.

II.

CALLIPOLIS

urbs Apuliae, sita in extremo promontorio longe in mare procurrenti, sed arctissimo Isthmo, adeo ut in aliqua parre vix curribus pervium sit. Munita est et rupibus septa, a continenti unicus est aditus, in quo castellum est munitissimum. Videtor Cluverius Ital. Ant. p. 1239. Et Isaac. Vosl. ad Melam, p. 166.

III.

CALLIPOLIS

urbs Italiae olim sub Salentinis, et Anxa dicta, nunc ex praecipuis Terrae Hydruntinae. In ora sinus Tarentini. Estque urbs permunita. Vide Gallipolis.